FAŁKÓW

    

                                                       Fałków

Wieś Fałków należała do rodu Odrowążów, którzy przyjęli nazwisko Fałkowscy od nazwy tej miejscowości.Kościół parafialny, który istnieje już od 1325 roku, co potwierdzają różne żródła, świadczy o sporym znaczeniu ówczesnego Fałkowa. W 1340 r. właściciele osady, Jakub i Piotr Fałkowscy, otrzymali od króla Kazimierza Wielkiego prawo przekształcenia wsi w miasto na prawie magdeburskim.W warto zaznaczyć, że Fałkowscy byli ważnymi osobistościami- Jakub sprawował urząd kanclerza sieradzkiego, a Piotr, biskup krakowski, zmarł w Awinionie goszcząc z wizytą u papieża.W póżniejszym czasie Fałków przeszedł w ręce Stadnickich i Jakubowskich. W XIX w. podobnie jak w innych okolicznych miejscowościach rozwinął się przemysł żelazny - miejscowość zasłynęła z produkcji sztućców [ 15 tys. tuzinów w roku 1840 ], narzędzi rolniczych np.pługów oraz urządzeń dla cukrowni.W okolicy funkcjonowały też dwie kopalnie żelaza. Główna atrakcją Fałkowa są ruiny dworu obronnego z pierwszej połowy XVII w., usytuowane na wzniesieniu otoczonym fosą. Do dziś przetrwały jedynie fragmenty pierwszej kondygnacji z brama wiazdową i sklepionymi piwnicami. Otoczenie zabytku stanowi park krajobrazowy z pomnikowymi okazami dębu i cisa.

 Fałków 1914 rok.

 Fałków- ruiny dworu obronnego.

 Fałków- ruiny dworu obronnego.

Fałków- pomnik kanclerza sieradzkiego i właściciela Fałkowa Jakuba Fałkowskiego.