Busko to stara osada wymieniana jeszcze w XII wieku. Nazwa miejscowości nie pochodzi od lasów bukowych czy od ludowej nazwy bociana - bućko, jak twierdziła kiedyś ludowa opowieść, ale od słowa; " bug, buga ", co znaczy miejsce położone nad wodami, teren podmokły, w przypadku Buska - teren nasycony wodami mineralnymi.Pierwotna osada istniała przy kościele św. Leonarda.Właściciel miejscowości Dersław - Dzierżko w 1185 roku sprowadził tu z Krakowa zakon norbertanek.W 1252 roku Bolesław Wstydliwy pozwolił zakonowi eksploatować złoża solne i wtedy rozpoczęła się ich produkcja.Z pewnością polegało to na odsalaniu wód mineralnych, w które ta ziemia była bogata.Prawa miejskie osadzie nadał w 1287 roku Leszek Czarny.Jeszcze w 1776 roku prowadzono warzelnię, chyba zresztą niezbyt opłacalną. Dopiero w końcu XVIII i na początku XIX wieku, kiedy wodolecznictwo na dobre wchodziło w powszechne użycie, zainteresowano się wodami buskimi. W 1808 roku przebywało tu nieco ponad 200 gości - kuracjuszy, jak jak to ładnie zapisano " gości kąpielowych ". Dwa lata wcześniej pińczowski lekarz, Winderfeld, przebadał wody pod względem chemicznego składu i udowodnił ich znaczną medyczną wartość.Wielkie zasługi dla rozwoju uzdrowiska położył generał Rzewuski, który dzierżawił te ziemie. Za jego czasów znany architekt, Henryk Marconi, zaprojektował klasycystyczny budynek uzdrowiska, a za datę otwarcia buskiego ośrodka uznaje się 1836 rok, kiedy przebywało w nim kilkuset kuracjuszy.Dziś Busko Zdrój to znany kurort, leczący wodami siarczkowymi,borowinami i odpowiednimi zabiegami choroby reumatyczne, narządów ruchu, pourazowe, układu krążenia, skórne, dziecięce porażenie mózgowe. Miasteczko i kurort, otoczone wspaniałą przyrodą, czystym powietrzem, naprawdę zachęcają do wypoczynku i sprzyjają kuracji.
Zakład kąpielowy " Marconi "w Busku Zdroju. 1910 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz