Zobacz dworek Sienkiewicza w Oblęgorku
Muzeum Henryka Sienkiewicza
Oblęgorek to urocza niewielka wieś, która otoczona łagodnymi wzgórzami i bukowymi lasami zajmuje południowy stok leżącej w Paśmie Oblęgorskim Baraniej Góry, oddalona o ok.18 km.na zachód od Kielc.Pomimo iż daleko jest stąd do głównych tras turystycznych, to niemal każdego dnia przyjeżdżają tu zarówno wycieczki zorganizowane jak i turyści indywidualni. Powodem tak dużego zainteresowania Oblęgorkiem jest Pałacyk, w którym urządzono muzeum, a wszystko po to, by uczcić pamięć laureata literackiej Nagrody Nobla, wspaniałego pisarza Henryka Sienkiewicza.Aby zobrazować w jaki sposób powstał Pałacyk cofnijmy się zatem do czasów sprzed 1880 roku, kiedy okoliczne lasy obfitowały w zwierzynę łowną.W związku z tym w miejscu dzisiejszego Pałacyku stał drewniany dwór myśliwski do którego po zakończeniu udanego polowania zjeżdżali się okoliczni myśliwi.Ponieważ dworek stary już był i mocno nadgryziony zębem czasu właściciele tych ziem Tarłowie kazali w roku 1880 wznieść nowy budynek.Tak powstał Pałacyk, który w póżniejszych latach trafił w ręce słynnego pisarza.Takie były początki siedziby Henryka Sienkiewicza.
Oblęgorek.Dworek Sienkiewicza ok.1920 r.
Kiedy w roku
1900 zbliżały się obchody 25- lecia pracy twórczej wielkiego pisarza,
powstał komitet Sienkiewiczowski , który to rozpoczął zbieranie składek na dar narodowy dla niego.Ostatecznie zebrano 71 tys. rubli.Następnie zastanawiano się na co przeznaczyć te pieniądze.Brano pod uwagę dwa warianty,pierwszy zakup kamienicy w Warszawie, a drugi, zakup majątku ziemskiego. Ostatecznie wybrano drugą opcję. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności swojego majątku ziemskiego postanowił pozbyć się rejent Mieczysław Halik, który wcześniej kupił posiadłość od rodziny Tarłów. W związku z tym, zwrócił się do Warszawskiego Towarzystwa Kredytowego w którym ów majątek był zadłużony w celu zaproszenia Komitetu na oględziny majątku. Ostatecznie zdecydowano się na jego zakup i po wpłaceniu dokładnie 51249 rubli i 59 kopiejek Komitet Sienkiewiczowski prawnie dysponował już dworkiem w
Oblęgorku,który za pozostałe pieniądze odremontowano i po dwóch latach wreszcie ofiarowano
Jubilatowi. Tak to niegdyś naród honorował swego pisarza. W letniej
siedzibie Sienkiewicz przebywał w czasie wakacji od 1906 do 1914 roku.
Dziś mieści się tu Muzeum Henryka Sienkiewicza, gromadząc ciekawe
pamiątki, w którym można zobaczyć np. gabinet pisarza.
Godziny otwarcia :
kwiecień - wrzesień 9.00 - 16.00
październik - marzec 8.00 - 15.00
Od poniedziałku do soboty zwiedzanie jest płatne, natomiast w niedzielę wstęp wolny.Cena biletu 8.00 zł
...........................................................................................................
Jadalnia
W zasadzie układ pomieszczeń wewnątrz Pałacyku Sienkiewicza automatycznie narzuca nam rozpoczęcie zwiedzania od jadalni, gdyż znajduje się ona prawie na wprost od głównego wejścia.Część mebli tam zgromadzonych to posag, który od swoich rodziców otrzymała pierwsza żona Sienkiewicza Maria z Szatkiewiczów.Należą do nich stojący przy ścianie po lewej stronie orzechowy bufecik [ zdjęcie z lewej] oraz stół z krzesłami ustawiony w środku jadalni [zdjęcie z prawej ].
Obok portretu wisi akwarela Jana Rosena - Dar Wołodyjowskiego.Malarz przedstawił autentyczne zdarzenie z życia Sienkiewicza, kiedy nieznany z imienia i nazwiska wielbiciel pisarza wręcza mu sakwę z pieniędzmi.Znajdująca się wewnątrz kwota 15 tys.rubli była bardzo wysoka jak na tamte czasy i na początku Sienkiewicz nie chciał jej przyjąć.Dopiero po dłuższym namyśle przyjął ów wartościowy prezent lecz całą sumę przeznaczył na stypendium imienia jego pierwszej żony z którego mogli korzystać artyści chorzy na gruźlicę.
Sypialnia
Sypialnia bardzo długo nie była udostępniana zwiedzającym. Powodem były trudności w ustaleniu autentyczności mebli.Niestety, ale nadejście II Wojny Światowej zmusiło rodzinę Sienkiewicza do przekazania części wyposażenia pałacyku w prywatne ręce. Celem było uniknięcie konfiskaty mienia przez Hitlerowców.Na skutek różnych wojennych perturbacji mienie to przechodziło z rąk do rąk. W związku z tym po wojnie były trudności z odzyskaniem przechowywanych mebli. W końcu udało się ustalić miejsce ich przechowywania i to wcale nie tak daleko bo w pobliskim Piekoszowie.Następnym etapem po odzyskaniu cennych pamiątek było ustalenie ich autentyczności.W tym przypadku konsultowano się z byłą gospodynią pisarza Marią Lutówną oraz jego synową Zuzanną Sienkiewiczową. Dzięki tym wysiłkom w roku 1974 zwiedzający mogli już podziwiać piękne meble wchodzące w skład wyposażenia sypialni Sienkiewicza.
Po wejściu do pokoju do którego pisarz udawał się na nocny odpoczynek od razu rzuca się w oczy rzeźbione dębowe łóżko i należąca do kompletu szafka nocna widoczna na zdjęciu poniżej..
Stojący na szafce kubek do picia wody mineralnej z kolorowym wizerunkiem Sienkiewicza świadczy o niezwykłej popularności pisarza, która pobudzała wyobraźnię zarówno jego wielbicieli, jak i rzemieślników.Nad szafką wisi fotografia wykonana podczas Zjazdu Wychowanków Szkoły Głównej, który odbył się w Warszawie dnia 06.VI.1903 r.Na zdjeciu pisarz znajduje się w towarzystwie m.in. Świętochowskiego i Boduana de Kurtenay co dokumentują umieszczone pod fotografią autografy [ zdjęcie poniżej ].
Na ścianie ponad przepięknym XIX - wiecznym dalekowschodnim parawanem wiszą zdjęcia z Warmątowic [ obecna nazwa Warmątowice Sienkiewiczowskie ]. Dzieje tej niewielkiej miejscowość położonej w pobliżu Opola powiązane są z ciekawym epizodem, który wydarzył się w życiu Sienkiewicza w roku 1909. Ówczesnym właścicielem Warmątowic był wielbiciel pisarza Alfred von Olszewski.Dzięki książkom Sienkiewicza nareszcie poczuł się Polakiem.W związku z tym postanowił wzbudzić w swoich dzieciach patriotyzm i chęć utożsamiania się z Polską.Nakazał im więc poznawanie polskiej historii i języka pod groźbą wydziedziczenia. Końcowym etapem, a więc zwieńczeniem ich wysiłku miało być zdanie polskiej matury.W przypadku niepowodzenia cały majątek w postaci Warmątowic miał być przepisany Sienkiewiczowi. Niestety, ale żadne z dzieci Olszewskiego matury polskiej nie zdało i Warmątowice zgodnie z umową trafiły w ręce pisarza,który później notarialnie zrzekł się majątku.Na dobrach tych zabezpieczył jednak pewną sumę pieniędzy, którą po zakończeniu I - Wojny Światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości wykorzystano do krzewienia kultury polskiej na Śląsku.
..........................................................................................................................
Gabinet pisarza
Zwiedzając wnętrze Pałacyku nie sposób pominąć gabinet pisarza.Najważniejszym meblem jest tu oczywiście biurko przy którym Sienkiewicz napisał między innymi "W pustyni i w puszczy"
Znajdują się na nim fotografie rodziców pisarza Stefani Cieciszowskich Sienkiewiczowej i Józefa Sienkiewicza, córki z guwernantką, dzieci w parku oraz trzeciej żony Marii Babskich Sienkiewiczowej.
" HS ", która służyła do przechowywania korespondencji, fajansowy kałamarz, oraz przyciski do papieru.Jest tu też alabastrowy lew i brązowy odlew węża. Ważnym elementem dekoracyjnym, a także użytkowym jest świecznik wraz z nożycami do objaśniania świec wyprodukowany w firmie Norblin. Trzeba zaznaczyć, że Sienkiewicz nie znosił zapachu nafty i dlatego wybrał tą formę oświetlenia.
Po prawej stronie biurka widzimy regał z książkami i amerykańską obrotową półeczkę na której pisarz umieścił mnóstwo książek o tematyce historycznej.To właśnie z nich czerpał wiedzę potrzebną do napisania swoich powieści
Na półce wiszącej znajdują się książki ulubionych pisarzy Sienkiewicza: Dickensa, Byrona, Dumasa, Mickiewicza, Słowackiego, natomiast w półce oszklonej znajdują się tłumaczenia dzieł pisarza na języki obce.
Nad futryną drzwi na ścianie wisi portret dziadka pisarza - Józefa Sienkiewicza ubranego w mundur oficera wojsk napoleońskich, oraz portret ciotki [ siostry matki ]- Haliny Cieciszowskiej - przełożonej panien kanoniczek w Warszawie.
W gabinecie znajduje się również dość pokażna kolekcja broni bliskowschodniej, a także trofea myśliwskie, a wśród nich rogi antylop afrykańskich oraz łosia upolowanego w Dubnikach na Litwie. Przedmioty te świadczą o myśliwskiej pasji pisarza i jego zamiłowaniu do podróży.
.....................................................................................
Muzeum kowalstwa
W Oblęgorku obok parkingu tuż przed skrętem z drogi gównej do alejki prowadzącej do dworku Sienkiewicza znajduje się muzeum kowalstwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz